Zuidereiland

Na Wellington heb ik samen met Lauren de ferry gepakt naar Picton. Een prima oversteek met prachtige uitzichten en een lekker frisse neus. Sarah, een van de mensen met wie we o.a. in Rotorua bleven, zou een vriendin van haar daar ontmoeten en een auto huren om in twee weken het Zuidereiland te verkennen. En wij mochten meerijden tot aan Nelson, waar we zouden overnachten. Dus in plaats van de bus die vermoedelijk via de snelweg zou gaan hebben we de kustlijn gevolgd en de meest adembenemende uitzichten gehad, plus we konden stoppen waar en wanneer we maar wilden! Met de bus stop je ook regelmatig bij uitkijkpunten of voor koffiepauzes of fotomomentjes, maar echt helemaal zelf bepalen waar je wil uitstappen is toch wel een luxe. We hebben dus ook echt een topdag gehad. Het hostel dat we geboekt hadden bleek superluxe te zijn, maar aangezien ik van ons vieren de jongste was en me daar al oud voelde besloten we lekker uit eten te gaan in plaats van in het hostel te koken. Afgaande op de live muziek die we hoorden belandden we bij een heel schattig restaurantje met erg fijne muziek. Daar hebben we tot laat gezeten en heel veel gepraat, echt even lekker ontspannen! De volgende ochtend door Nelson geslenterd en de lokale markt bekeken, waar voornamelijk Nieuw-Zeelandse producten verkocht worden, maar waar ook een Nederlands stel met een oliebollenkraam tussen was beland. Die Nederlanders zijn ook overal! ;) 's Middags werden Lauren en ik door de bus weer opgepikt bij het hostel en gingen we door naar het Abel Tasman National Park. Wauw mooi! We hadden er drie nachten in de allerlekkerste bedden die je je als backpacker maar kunt wensen, ik heb een prachtige hike gemaakt met een Nederlands meisje dat ik daar ontmoette langs de Abel Tasman coastal track en vervolgens met de watertaxi terug naar Marahau waar onze lodge was - en onderweg meteen de eerste baby-zeehondjes gezien in een kleine inham van een van de eilanden voor de kust dat heel toepasselijk The Nursery genoemd wordt. Ook heeft de Brit Shaun ons daar weer ingehaald (hij heeft tussendoor de East Cape gedaan) samen met de Nederlandse Tom (die Shaun aan de oostkust van het noordereiland ontmoet had) en de afgelopen weken hebben we eigenlijk al onze tijd met z'n vieren doorgebracht. Echt een superleuk groepje!!

Na Abel Tasman zijn we naar Punakaiki gereden voor een nachtje midden in het regenwoud overnachten. Een prachtige zonsondergang gezien en onze superleuke nieuwe busdriver Keys, die ons in Abel Tasman opgepikt had, heeft voor de hele groep gekookt en de hele avond hebben we de meest belachelijke spellen gedaan en superveel gepraat. Vervolgens door naar de volgende actievolle stop: Franz Josef glacier. Naast skydiven was de helihike het tweede en laatste ding dat ik absoluut in Nieuw-Zeeland wilde doen en gelukkig hadden we echt stralend mooi weer, dus met een groepje uit de bus zijn we met de helikoper de gletsjer opgegaan, compleet ingepakt in warme jassen, waterdichte alles en crampons onder de geleende laarzen. We zijn een heel eind de gletsjer opgeklommen tot boven het gruis van een landslide die zich een paar maanden geleden voorgedaan heeft en daarboven is het ijs van dat prachtige helderblauw dat ik alleen nog maar van foto's kende. En we hebben ons door smalle spleten en ijsgrotten gewrongen. Vervolgens nog zo'n fantastisch ritje terug met de helikopter, erg gaaf om ook gedaan te hebben!! Bij de helihike kreeg je ook gratis toegang tot de Hot Pools dus na een paar uur intensief klimmen zijn we een paar uur gaan weken in de warme baden daar. Ook heb ik een kiwi (de vogel) gezien, helaas wel in een kiwicentre, maar ja de kans dat je ze in het wild ziet zijn zo miniem als je niet bereid bent om een hele nacht te koukleumen in een stukdonker bos zonder je te bewegen, dat ik me daar maar bij neergelegd heb haha. Verder hebben we in onze chique vierpersoonskamer vermaakt met de luxe van een tv, zodat we weer even bijgepraat konden worden over de aardbeving in Chili en het nog steeds spoorloze vliegtuig, we hebben lekker gegeten en geborreld met z'n allen.

Helaas heb ik van Wanaka niet zoveel gezien. Ik wilde er eigenlijk drie nachten blijven, maar dat werkte met de bussen niet plus nu konden we met z'n vieren door naar het zuiden dus uiteindelijk was het alleen maar beter zo! Maar we kwamen daar vrij laat aan en hebben weinig meer uitgevoerd, behalve langs het meer gezeten en uitgebreid gekookt en zo. De ochtend erna nog wel naar Puzzling World gegaan, met een 1,5km lang gigantisch doolhof waarbij de meeste mensen tussen de 3-5km lopen om hem te voltooien (daar komen wij ook wel aan) en de meest bizarre ruimtes met gezichtsbedrog en we hebben zelfs water omhoog zien lopen. Ik ben er nog steeds niet uit hoe dat nou werkte, want de vloer was wel echt een helling maar dan nog kan water niet de verkeerde kant op lopen ;)

Vervolgens naar Queenstown, the adventure capital of the world! Je kunt hier iedere adrenalinekick die je kunt bedenken wel doen geloof ik! Ik ben met Shaun en Tom met de gondola de berg opgegaan en daar gaan ' lugen', wat een soort kart is met alleen een rem en dan kun je je via een parcours de heuvel af laten suizen. Hilarisch! We hebben zo hard gelachen! En prachtig uitzicht ook nog eens, dus echt een topmiddag! Die avond met bijna de hele bus pizza gaan eten, volgens buusdriver Keys de beste ter wereld maar daar ben ik het niet helemaal mee eens, ook al was onze giga pizza met kip, cranberry en brie wel erg spannend! Op de weg omhoog vanuit het zuiden zouden we weer door Queenstown komen, dus bleven we er nu maar 1 nacht en gingen we de volgende ochtend door naar Te Anau en Milford Sound. Ik heb in Queenstown echter iets verkeerds gegeten of gedronken, want ik ben die hele dag flink beroerd geweest. Dan zijn een lange dag in de bus en een cruise in de Milford Sound echt een hel, vooral de busreis was verschrikkelijk. Heb me zo beroerd gevoeld en ben die avond meteen toen we aankwamen in bed gedoken. De cruise was wel erg mooi, ook al kon ik er niet echt van genieten, en we hebben dolfijnen gezien en die hele natuur daar is gewoon prachtig. Gelukkig bleek het ziekzijn ' gewoon' iets verkeerds gegeten te zijn, want de volgende ochtend voelde ik me 10x beter. Gelukkig maar, want afgelopen maandag stond Stewart Island op het programma! De ruigste oversteek ter wereld, maar gelukkig was het een kalme dag en was het aardig te doen. Op het eiland heerlijk rondgelopen op het zuidelijkste puntje ter wereld waar ik ooit in mijn leven kom, tenzij ik besluit om naar de zuidpool te gaan ooit. Supermooi! 's Ochtends vroeg opgestaan in een poging een kiwi te spotten (helaas mislukt, dus dan is het maar goed dat ik naar dat kiwicentre gegaan ben in Franz Josef!) en vervolgens van de zonsopgang genoten. Daarna waren we met z'n vieren eigenlijk te lui om echt te gaan hiken, dus hebben we een auto gehuurd waarmee we steeds naar bepaalde punten konden rijden om vanaf daar naar wandelpaden en uitkijkpunten te gaan. Het was heel gek omdat het onze laatste dag samen was, maar we hebben echt een topdag gehad! Albatrossen gezien en we wilden graag pinguins spotten, maar die verlaten het eiland aan het eind van maart dus die hebben we echt op een week gemist helaas.. Aan het eind van de middag weer terug naar het 'vasteland'. Dikke pech met de ferry voor mij dit keer, want de witte koppen stonden op de golven en het deed de titel van heftigste oversteek echt eer aan die dag. Ik denk dat zeker 10% van de opvarenden over zijn/haar nek gegaan is, dus het was echt geen pretje. Nooit meer naar Stewart Island per ferry voor mij! Vliegen kan gelukkig ook, mocht ik me ooit bedenken en daar opnieuw heen willen haha.

Daarna was het een nonstop rit terug naarQueenstown waar we om half 8 's avonds aankwamen. Aangezien het onze laatste avond samen was hebben we ons meteen omgekleed en zijn we de wereldberoemde Fergburger gaan eten, waar iedereen die in NZ is geweest of erheen gaat van gehoord heeft. Lekker druk, maar we waren met een flinke groep en konden gelukkig zitplaatsen bemachtigen. Daarna zijn we gaan stappen en heb ik echt een topavond gehad! Erg laat gemaakt en de volgende ochtend (gisterenochtend) vroeg opgestaan om afscheid te nemen van Tom & Shaun, die met de bus doormoesten naar Mt Cook (waar ik morgen naartoe ga). Zo raar dat je mensen zo kort kent en toch zo hecht wordt! Gelukkig zien we elkaar in september alweer, die deal staat alvast! Daarna hebben Lauren en ik de hele dag een beetje brak in het hostel rondgehangen en ik heb eens uitgezocht wat ik in Australie al dan niet zou willen doen. Vandaag heb ik dat allemaal geboekt via een backpackerstravel bureau, dus nu ga ik zodra ik aankom in Australie eerst naar Alice Springs! Dat wilde ik eerst vanwege de enorme afstanden en kosten niet doen, maar iedereen is er zo lyrisch over dat ik dat gewoon niet kan overslaan en ik heb in principe zat tijd om het stuk Alice Springs-Adelaide aan mijn plan toe te voegen zonder ergens anders in de problemen te komen! :) Dus een zeer productieve dag! Vanavond zou de laatste avond zijn dat Lauren en ik samen reizen, maar door haar vandaag gewijzigde plannen zullen we elkaar volgende week vrijdag nog in Christchurch zien dus gelukkig wordt dat afscheid nog even uitgesteld ;) Wel weer een hoop andere mensen die ik vanavond gedag moet zeggen!

Lang verhaal maar nu zijn jullie in ieder geval weer op de hoogte!

Liefs,Melissa