The Irish Experience

Dia duit! Sinds een paar dagen kan ik weer normaal lopen en bewegen, dus kan ik nu even goed gaan zitten voor een nieuw reisverslag. Vorige week zondag ben ik namelijk gaan paardrijden in de woestenij van Ierland en dat heeft nogal veel spierpijn tot gevolg gehad. Gelukkig was het dat wel waard! Op zondagochtend zijn we (Louise en ik) via bus en taxi bij een afgelegen paardenstal beland. Eenmaal aangekomen bleken we op de verkeerde locatie te zijn, maar gelukkig werd door de vrouw des huizes in no time geregeld dat we daar opgehaald zouden worden. Cap uitgezocht, paarden opgezadeld door de zoon van boer Willie, te paard geholpen en vervolgens liep de beste man weg. Wat? Ik heb in mijn leven misschien 10 keer op een paard gezeten, je kunt niet zomaar weglopen! Gelukkig bleek mijn paard Deon een goeie en herinnerde ik me nog alle theorie die me ooit is bijgebracht, dus ik heb het er zonder kleerscheuren vanaf gebracht. Even wennen, rondje lopen en vol zelfvertrouwen zag ik vervolgens de rit tegemoet. Voordat we daaraan konden beginnen moesten de paarden echter in de trailer en na 50 meter rijden moest er eerst gestopt worden om een ontsnapte koe te vangen. Great craic in the Irish countryside! We hebben ons rot gelachen. Toen we een uur na de geplande start dan eindelijk vertrokken, bleek binnen 10 minuten al dat dit een avontuur zou worden. De eerste activiteit was namelijk een kudde koeien naar een ander weiland drijven! We waren echte cowgirls en dat werd hoe langer hoe beter met modderpaadjes, schapen op de weg, door een riviertje spetteren en door weilanden banjeren. Dit was wel een proefje van het echte Ierse boerenleven! Na een rit van 3 uur was ik blij dat ik nog kon afstijgen zonder door mijn enkels te zakken, alles was verkrampt. Maar hé, ik heb wel the Irish life ervaren!

De dag erna heb ik samen met mijn huisgenoot voor de tweede keer de tour naar de Cliffs of Moher gedaan. Dit keer zónder mist en met een prachtige strakblauwe lucht met een lekker zonnetje, dus nu kon ik ze eindelijk wel zien! Wauw! Uiteraard konden we het niet laten om over het muurtje te klimmen en over de rand te turen, wat een diepte en wat een uitzicht. Nog een eind over een ander muurtje over de Cliffs zelf gelopen, maar helaas krijg je daar maar 1,5 uur dus dachten we dat we het niet zouden redden om helemaal naar het andere eind te lopen. Maar ik heb ze eindelijk gezien!

Afgelopen weekend nog meer van the Irish Life ervaren door naar de Gaeltacht te gaan, het gebied waar Iers nog in het dagelijks leven gesproken wordt, naar het dorpje An Ceathrú Rua. Dat werd georganiseerd door het vak Irish for Beginners dat ik hier volg en het zou goed zijn om ons Iers te oefenen. Nou, dat heb ik geweten, want ik heb voor het eerst in mijn leven in het weekend les gehad en wel meteen vrijdagavond, zaterdag van 10-16 en zondagochtend ook nog. Dat hadden ze niet verteld. Maar gelukkig wel veel van geleerd, dus dat scheelt me straks weer bij de voorbereiding van mijn tentamen. Gelukkig hadden we ook veel vrije tijd en een hele leuke groep, dus we vermaakten ons wel. Lekker in de pub hangen met de locals, proberen wijs te worden uit een Iers gesproken pubquiz en lekker eten bij ons ontzettend vriendelijke gastgezin. Oh, en Irish Dancing kon uiteraard niet ontbreken. Ik had al eerder een voorstelling van Irish Dancing gezien en helaas bleek het net zo ingewikkeld als het er toen uit zag. “Agus haon, do, tri!”. Wel erg leuk om een keer gedaan te hebben en mijn danspartner en ik hebben ons rotgelachen.

Zo, en nu moet ik toch maar eens aan het essay beginnen dat ik al weken voor me uitschuif. Gelukkig heb ik alweer een heel leuk weekend om naar uit te kijken, ik krijg namelijk bezoek van Rosita en Martine! Tot de volgende keer!

Liefs, Melissa