Fáilte na Gaillimhe

Oftewel, welkom in Galway!

Woensdag ben ik door Valerie naar het vliegveld gereden (dank je wel!) door de stromende regen. Daar had ik hoogstens wat dispuutsgenoten verwacht die kwamen zwaaien, maar in plaats daarvan werd ik verrast door mijn vader en Thea die speciaal vanaf hun vakantieadres heen en weer waren gereden om mij uit te zwaaien. Een heel leuke verrassing!
Na een prima vlucht exact op tijd geland en dankzij de geleende knalroze koffer geen problemen om mijn bagage te spotten. Ook de bus naar Dublin centrum was geen probleem, maar het sjouwen van al mijn spullen (ik heb nu al het idee dat ik teveel heb meegenomen) naar Hotel O'Shea voor mijn eerste nacht was een onderneming. Gelukkig was het niet ver en zat ik in no time op een prima hotelkamer. Het was inmiddels etenstijd, dus meteen maar weer de straat opgegaan, iets te eten gekocht en dat op een bankje langs de River Liffey opgegeten. Daarna het centrum verkend en Trinity College, erg veel bussen en the Temple Bar gezien. Ook meteen uitgezocht hoe ik de volgende ochtend het makkelijkst van Dublin naar Galway zou komen (de Tourist Information was niet zo informatief, de willekeurige buschauffeurs gelukkig wel) en toen het donker begon te worden teruggegaan naar m'n hotel.

Heerlijk geslapen en de volgende ochtend op m'n gemak richting het busstation gegaan, wat gelukkig gezien mijn koffers maar een paar honderd meter bij mijn hotel vandaan was. De bus was prima op tijd, maar helaas duurde de rit uiteindelijk 4,5 uur in plaats van de geplande 3 uur. Buschauffeurs nemen rustig de tijd bij haltes om mensen in te laden of even de benen te strekken. Heel anders dan in Nederland! En vlak voor Galway stonden we vast, volgens de man naast mij omdat alle ouders de studenten kwamen brengen voor het nieuwe collegejaar. Tja. Eenmaal in het centrum van Galway moest ik op zoek naar de bus die me naar mijn hostel zou brengen. Ik heb meteen kennis gemaakt met de vriendelijkheid en behulpzaamheid van de Ieren, want de eerste man die ik aansprak om te vragen waar ik heen moest, bood aan mijn koffer naar de bushalte te sjouwen. Nou, graag! Na nog meer hulp in de bus over de precieze halte waar ik eruit moest (er staan alleen kleine rode bordjes met "bus" erop als halte, haltes hebben geen namen, er worden geen haltes in de bus omgeroepen en er staan ook nergens vertrektijden - ja, zoek dan zelf maar eens uit waar je er nu uit moet) kwam ik dan aan bij mijn hostel. Het zag er superchique uit, maar inmiddels ben ik erachter dat het enorm gehorig is. Ik zit nu in Tir na gCapall, een studentencomplex voor studenten van de GMIT (ik vermoed een soort hogeschool), in een heel mooi uitziend appartement met twee anderen, maar ik ben blij dat ik er morgen weer weg kan, want ik hoor letterlijk alles wat er in huis gebeurt.

Vandaag het centrum van Galway ingedoken onder een stralend zonnetje. Ik heb pas twee korte, hevige buien gehad gisteren tijdens de busreis naar Galway, dus het vooroordeel over alleen maar regen is nog allerminst bevestigd. Daarbij was het toen na 10 minuten hevige regen ook weer droog en de lucht weer blauw/wit. Ik besloot te gaan lopen om meteen een indruk van de omgeving te krijgen, maar dat bleek toch vrij lastig. Er is namelijk een chronisch gebrek aan bewegwijzering. Alleen op de allergrootste kruispunten staan richtingen aangegeven, maar dan bijvoorbeeld welke kant Dublin op is, terwijl ik alleen heel simpel het centrum van Galway zocht... Een Ierse vrouw waaraan ik de weg vroeg, had ook geen idee waarom er geen borden zijn en zou het eens gaan navragen; ze had er nooit zo over nagedacht =P Na een uur lopen (dat klopte wel, zit nu redelijk ver uit het centrum) en meerdere autobestuurders naar de kant te hebben gehaald om te vragen of het nog goed ging (ja!) uiteindelijk toch in het centrum aangekomen. Ik heb de omgeving verkend, in het park op Eyre Square gelegen en naar een van de vele straatmuzikanten geluisterd, de winkelstraat gezien, de Corrib Walk (langs de rivier) gedaan (heel erg mooi!!) en zelfs al even de universiteit bekeken, maar omdat ik de plattegrond van de universiteit niet bij me had kon ik het complex waar ik vanaf morgen woon niet zo gauw vinden, dus dat merk ik morgen wel. Dan ga ik voor de voorlopig laatste keer bagage sjouwen!

Liefs, Melissa